آیین “چله گودی” یکی از آداب و رسوم برخی از روستاهای مراغه است که در شب آخر بهمن ماه با روشن کردن آتش سرمای زمستان را از خود دور می کنند و به استقبال بهار می روند .

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رصدمراغا ؛ مراسم چله گودی یکی از آیین های قدیمی و مرسوم در روستاهای مراغه است که در آخرین شب از بهمن ماه توسط مردم محلی اجرا می شود .

در این مراسم مردم در پشت بام ها و کوچه ها آتش روشن می کنند و به دور آن جمع می شوند و با گرمای حاصل از آتش سرمای زمستان را از زندگانی خود بیرون می کنند و به استقبال بهار می‌روند .

در شب‌های زمستانی ، مهمانی خانه به خانه روستائیان از بیستم آذرماه آغاز می‌شد و هر شب مهمان‌خانه یکی از روستائیان برای گفتن قصه دورهم گرد می‌آمدن و چهلمین شب مهمانی را جشن می‌گرفتند و طولانی بودن یا سیاهی آن، نه‌تنها مانعی بر سر راه خوشی‌ها ایجاد نمی کرد ، بلکه ازجمله شب‌های زیبا و به یادماندنی سال محسوب می‌شد  که متأسفانه در حال حاضر جای خود را به جعبه جادویی تلویزیون و یا تلفن همراه داده است .

این‌گونه مراسمات شاید در نگاه اول یک سری رسوم خرافی و بدون سند باشند ، اما با نگاهی عمیق و اجتماعی به خوبی مشخص می شود که این گونه آیین ها چه مقدار در روابط بین افراد یک جامعه کوچک تاثیرگذار و باعث نزدیکی دل ها به یکدیگر می شده است .

ارتباط نزدیک خانواده ها در این گونه مراسمات به دور از اشرافیگری و رعایت حدود محرم و نامحرم باعث می شد ارتباط عاطفی بین خانواده ها و نسل ها به خوبی مدیریت شود .

داستان ها و قصه هایی که توسط بزرگترها در این آیین ها بیان می شد زمینه ای برای انتقال سینه به سینه فرهنگ و آداب و رسوم به نسل های بعدی می شد که صد متاسفانه در حال حاضر به کلی فراموش شده است و با ابزار و امکانات پیشرفته جدید که هیچ گونه مدیریت و سازماندهی ندارند باعث تغییر باورها و فرهنگ ها در نسل جدید شده است .