بدون شک تنها عامل بقای امت اسلامی و دین مبین اسلام در طول این هزار و ۴۰۰ سال چیزی جز اتحاد امت اسلامی نبوده است که بزرگان اسلام همواره آن را فهمیده اند و به مسلمانان تذکر داده اند .

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رصدمراغا ؛ در طول تاریخ اقوام بسیاری بودند که توانستند در اوج قدرت خود ، نه تنها در برابر تمدن هایی بزرگی چون مصر بایستند بلکه توانستند آنها را نیز شکست دهند و امپراتوران بزرگ تاریخ را در مقابل خود خاضع کنند ، اما برخی از همین تمدن ها در چند دهه بعد ناگهان از صفحه ی تاریخ محو شده اند به گونه ای که گویا اصلاً روزگاری نبوده اند و نزیسته اند، در پی کاوشهای مورخان مشخص شده است که برخی از این تمدن ها بر اثر اختلافات داخلی بر سر قدرت وارد جنگ‌های داخلی شده‌اند که در آخر منجر به از بین رفتن این‌چنین کشورهای قدرتمندی شده است.

به‌دوراز حوصله این مقال است که تک‌تک این موارد را یادآور شود ، اما اگر بخواهیم به نمونه‌ای موفق از این تمدن‌ها اشاره‌کنیم به‌ناچار باید از تاریخ تمدن اسلام نام ببریم ؛ بعد از رحلت نبی مکرم اسلام ، علی بن ابی‌طالب که توسط رسول‌الله به جانشینی برگزیده‌شده بود، به خاطر صلاح امت اسلام سکوت را بهترین عکس‌العمل در مقابل غصب جانشینی پیامبر می‌داند و حتی از خلفا در هر شرایطی حمایت می‌کند ، این جریان نشان‌دهنده‌ی بینش عمیق آن حضرت بود که ماورای خواسته‌های نفسانی بوده و هدفی جز وحدت امت اسلام نداشته و نخواسته است امت اسلام به‌مانند برخی از تمدن‌های گذشته ، به خاطر امیال نفسانی به پایان زودرسی برسد، که می‌توان اثرات این عمل را تا قرن‌ها پس از هجرت پیامبر اسلام مشاهده نمود ، اسلام به بزرگ‌ترین دین دنیا تبدیل شد و کلام خداوند در جهان طنین‌انداز شد.

پس از روبه‌زوال گذاشتن امپراتوری عثمانی،کشورهایی چون انگلیس درصدد براندازی این امپراتوری شدند،بر اساس برخی نظریه‌ها ،  انگلیس ۵۵ سال برنامه‌ریزی برای نابودی امپراتوری عثمانی کرده بود که سرانجام نیز با تجزیه‌ی امپراتوری عثمانی  به چندین کشور کوچک  به‌نوعی سبب رقیب تراشی اسلامی بین این کشورها شد و از طرفی  زمینه‌هایی برای تشکیل دولت یهودی نیز پدید آورد.

اما دخالت دولت‌هایی انگلیس و  روسیه چه در دوران تزاری و چه پس‌ازآن در ایران نیز وجود داشت ،  پس از به قتل رسیدن آقا محمدخان قاجار و رسیدن پادشاهی بادآورده به دستان بی‌کفایت فتحعلی شاه و پادشاهان پس از او، خاک ایران  دودستی تقدیم به کشورهای استعماری شد ؛ که گه گاهی با عزم مردمی و در سایه‌ی حمایت روحانیت کشورهای مهاجم متحمل شکست‌های سنگینی می‌شدند ولی به دلیل نبود اراده‌ی جدی در حکومت مرکزی برای پیش برد جنگ‌ها این پیروزی‌ها دیری نمی‌پاییدند.

پس از برنامه‌ریزی  انگلیس و شرکایشان برای تجزیه‌ی کشورهای اسلامی به کشورهای کوچک که موفق هم بوده است؛ گام بعدی آن ها مقصر دانستن دین اسلام به عنوان مانعی برای پیشرفت جوامع بود است که تأثیرپذیرترین کشور در این میان ترکیه است، اما در بسیاری از کشورهای اسلامی این گام پیشبرد کافی و مدنظر را نداشت ولی بااین‌همه باز استعمار پیر با نقشه‌ای جدید و  تغییر راهبرد به اختلاف‌افکنی بین مذاهب مختلف پرداخته است و جنگ لفظی بین مسلمانان راه انداخته است .

اما مسلمانان همچنان به یک دلیل باهم متفق‌القول بودند و وحدتشان باوجود اختلاف‌افکنی‌ها حفظ می‌شد و آن چیزی نبود جز مسئله اشغال فلسطین،دولت‌هایی چون امریکا و انگلیس که خواستار موجودیت اسرائیل بودند با شکست دولت‌های عربی در جنگ اعراب و اسرائیل آگاه از قوی‌تر شدن اتحاد مسلمانان بودند پس نیازمند شکستن اتحاد بین این جوامع بودند اولین حرکت را شاید بتوان صلح مصر و اسرائیل در کمپ دیوید دانست،اما این نیز کافی نبود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران که همواره حامی فلسطین و مخالف موجودیت اسرائیل بود،دولت‌های خارجی بامعرفی صدام به عنوان حامی اصلی فلسطینیان می‌خواستند با یک تیر دو نشان بزنند،اول‌ازهمه از بین بردن حکومت اسلامی تازه تأسیس‌شده در ایران و دوم از بین بردن صدام به بهانه‌ی سلاح‌های کشتارجمعی که دهه‌ها بعد رخ داد،اما مهم‌ترین هدف را شاید بتوان تضعیف دو غول نظامی مسلمان یعنی ایران و عراق نامید تا دیگر خطری اسرائیل را تهدید نکند،تمامی اهداف و عملکردهایی که اشاره شد سبب تضعیف امت اسلامی چه ازلحاظ اتحاد و چه ازلحاظ قدرت شد ولی همچنان مسلمانان باهم اتفاق‌نظری دارند و آن‌هم اشغال گری اسرائیل است،پس تصمیم اتاق فکرهای آمریکایی و انگلیسی و روسی چیزی نبود جز مشغول کردن مسلمانان به کشتار یکدیگر که از زمان حمله‌ی امریکا به عراق با فرقه‌گرایی تشدید گشت،وجه دیگر این برنامه‌ریزی فریب دادن کشورهایی چون عربستان به حمایت از گروه‌هایی است که بزرگ‌ترین جنایات تاریخ بشریت را بر حق مسلمانان و غیرمسلمانان انجام داده‌اند و کاری را که خود سال‌ها در آرزوی انجام آن بودند را با اختلاف‌افکنی میان امت اسلام توسط همین امت در حال انجام هستند.

در پایان می‌توان این‌گونه گفت که بزرگ‌ترین تمدن‌ها در طول تاریخ به خاطر انحصارطلبی قدرت از بین رفته‌اند،شاید یکی از دلایلی که امت اسلام سال‌ها از این اختلاف به دور بوده است ابتدا آموزه‌های رسول‌الله و پس‌ازآن امیرالمؤمنین به تمام امت اسلام اعم از شیعه و سنی بوده است،از دیگر سو دلیل فرقه‌گرایی‌های حال حاضر علاوه بر دخالت‌های چند دهه‌ای کشورهای خارجی در جامعه اسلامی،ساده‌لوحی طلحه و زیبر گونه ی برخی کشورهای اسلامی است که نمی‌توانند به‌مانند علی(ع)چشم از دنیا ببندند و دست خود را به خون امت پیامبر آلوده نسازند.

احمد روح فروزنده